W GLA-tece pojawił się długo oczekiwany tomik poezji Wisławy Szymborskiej „Wystarczy”.
Tomik zawiera trzynaście ukończonych przez Wisławę Szymborską wierszy, ułożonych zgodnie z chronologią powstawania, także fragmenty niedokończonych utworów oraz faksymilia rękopisów poetki.
Niektóre z wierszy były publikowane w prasie codziennej i tygodnikach; jeden – „W uśpieniu” – we włoskim magazynie „Rivista d’Artista” w październiku 2011 roku w zaledwie 99 egzemplarzach. Tomik „Wystarczy” został opatrzony komentarzem Ryszarda Krynickiego, w którym znajdują się także szczegółowe opisy załączonych faksymiliów.
Michał Rusinek, wieloletni sekretarz poetki, powiedział:
– Ta książka jest ewenementem, bo pokazuje pracę poetki począwszy od notatki, bardzo nieczytelnej i robionej tylko dla siebie, poprzez maszynopis z ręcznymi poprawkami, aż po wersję ostateczną, którą osiągnęło 13 wierszy.
I dodał:
– Odwiedziliśmy panią Wisławę z państwem Krynickimi w październiku w Zakopanem. Ona, czego zazwyczaj nie robiła, opowiadała nam o wierszach, które jeszcze planuje napisać do tego tomu. Po jej śmierci notatki do tych wierszy leżały obok fotela, na którym siedziała, pracując. Zdecydowaliśmy z panem Ryszardem Krynickim, że spróbujemy te notatki odczytać. Nie po to, żeby je publikować na prawach wierszy, ale żeby pokazać, jak wyglądają zalążki utworów i opowiedzieć o tematach, które w tym tomiku miały się jeszcze znaleźć.
Pierwszy z opublikowanych wierszy – „Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu” – pochodzi z października 2010, ostatni – „Mapa” – z początku listopada 2011.
Ponadto na półkach biblioteki znalazła się książka Dobre maniery w przedwojennej Polsce.
Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych.
Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do mieszczańskich domów i miejsc pracy. Analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre’u, jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne…
Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre’u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne.